***

Ciężkie powietrze drga w cieniu kamienicy,

W bramach panowie wstrzymują oddechy bez znaczenia,

gdy ulicą przechodzą wysocy urzędnicy,

z zielonego na żółte światło się zmienia

Ciągną się chwile po brukowanym placu,

odbijają piętno na blokach betonowych,

bezpańskie psy zagryzają małe dzieci,

wycie syren ucina wszelkie rozmowy

Miasto się męczy, miasto bez tęczy,

z każdym oddechem wpompowuje gówno do nieba,

miasto się kończy, na murach drut kolczy

zatrzymuje wiatr, pływamy w fabryk wyziewach

Starszy pan rozgląda się przez okno,

stado małych chłopców bawi się na serio,

dzieci niczyje na deszczu mokną,

ludzie w kolejkach pierdolą kolejność

Staruszki jadą drogą na cmentarz,

będą chować swoich bliskich po raz wtóry,

ich twarzy nie mają już prawa pamiętać,

lecz wierzą, że są tam za smogiem gdzieś u góry

Staruszki jadą drogą na cmentarz,

w drewnianych trumnach szeroko uśmiechnięte,

nie mają zębów, w brzydkich sukienkach

wyglądają niczym dziewice jakieś święte

Miasto się męczy, miasto bez tęczy,

Człowiek bez imienia w samotności dogorywa,

Miasto się kończy, miliony kończyn,

wszyscy przegrywają, a nikt nie wygrywa

Rycerze łysogłowi w bardzo tanich dresach

gwałcą swe księżniczki zamknięte w poprawczakach,

kobiety oburzone wykrzykują: “Hańba!”,

modlitwą odgradzają się od plugastw tego świata

Ofiary trądziku na dachy się wspinają,

skąd rozpościera widok się na tanią dachówkę,

piją, palą, głośno przeklinają,

a w domu oglądają chore kreskówki

Miasto się nudzi, miasto bez ludzi,

Na murze napisano sprejem słowo :”Jebać”

Masto umiera, jasna cholera,

Nie został już nikt , żeby nas pogrzebać

Nad pustym miastem skrzeczy biała mewa,

Wyzywa po swojemu szybującą wronę,

Nad ludzkim ścierwem stado wilków śpiewa,

Z żółtego światło się zmienia na czerwone