Pałac

Dachówka jaskrawo zielona,

rozłożysty, spiczasty dach.

Kolumny ciemne, chropowate.

Dębowe, świerkowe, brzozowe,

modrzewiowe, sosnowe, bukowe.

Wykładzina bogato zdobiona,

kolorami jeszcze nienazwanymi,

kolorami tęczy i ich pochodnymi.

Korytarze w półmroku skąpane,

tajemnicą spowite.

Ściany rosnące wciąż w górę,

próbujące dorównać sklepienu niebieskiemu.

Dziedziniec skąpany w słońcu,

usiany fiołkami i narcyzami,

różami i dzikimi trawami.

Mieszkańcy zaś tego pałacu,

oddają się uciechom całymi dniami,

biesiadują, tańczą, śpiewają.

Oddychają niezbeszczeszczoną wolnością,

słuchają się pierwotnych instynktów.

Las.