Utracony skarb

połóż się na łące
spójrz na nieba pole
i przypatrz się
barankom białym
pasącym się błękitem
nieskazitelnym
zwróć uwagę na ich
pasterza
zerkającym żółtym okiem
na swe stado
strzeże swą trzodę
rozejrzyj się w około
czyż nie widzisz zieleni
a w zieleni głowy kwiatów
patrzą na ciebie
rosa poranna
na trawie zalega
i czeka
na swych braci z nieba
a zwierzęta
ach zwierzęta
jedzą liście zielone
pyszniejsze
niż najwymyślniejsze danie
za łąką las się rozciąga
a za lasem rzeka płynie
a za rzeką puszcza
nieprzebyta
a za nią morze
i inne lądy
wspanialsze jeszcze
przypatrz się uważnie
a zobaczysz to
czego nie ma
czego nie ma już
dla nas